บทที่ 376

เนื่องจากท้องฟ้ามืดแล้วใบหน้าของเซียวโม่จึงซ่อนอยู่ในเงามืดจนมองเห็นไม่ชัด

เซียวอี๋ยังไม่วางใจจึงถามออกมา

เซียวโม่เหลือบมองเขายกยิ้มมุมปากเล็กน้อย “เจ้าคิดว่าอย่างไรเล่า พี่สี่?”

เซียวอี๋หัวใจร่วงไปถึงตาตุ่ม เมื่อคิดถึงเรื่องเลวทรามที่เขาทำกับจูจูเมื่อเจอกันครั้งแรกเขาก็ขมวดคิ้วอย่างอดไม่ได้และรู้สึ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ